De la mano de la fiebre del gin tonic, un cacharru vueltu nel rei de les barres asturianes, acaba d’aterrizar nel país una xinebra singular en dellos aspectos. Ye francesa, la base ye un destiláu d’uves (non de granos o cereales) y empléa na so fórmula llimones verdes de Colombia. Tal vez por eso último, la G’Vine convirtióse nesti país llatinoamericanu nel primer mercáu d’América pa esta marca.

La base vínica, fecha a partir de la una ugni blanc y destilada na reputada rexón de Cognac, nun ye del too una rareza sinon más bien un retornu a los oríxenes de la xinebra. Los primeros destilaos que llevaben enebru, componente principal pa que se puea falar d’una xinebra, daten del sieglu XII, no que güei conocemos como Francia, Bélxica y Holanda, y yeren toos fechos con alcoholes provenientes d’uves, pues la destilaciñon a partir de cereales –más económica- ye mui posterior.

La receta más antigua de la xinebra conozse dende 1495 y nella déxase constancia de que la bebida prepárase a partir d’un destiláu d’uves. Y de la uva vien tamién ún de los ingredientes más orixinales d’esta xinebra na so versión Floraison: flores de parres, que se dan namás cinco díes al añu y que son curiadosamente recoyíes, infusionaes y depués despitales nun alambique florentín, que nel pasáu fuera usáu pa fabricar perfumes.

El resultáu ye una xinebra mui aromática pero mui fina, onde la flor de la una da-y un sellu únicu y mui delicáu. Consíguese asina una xinebra “mui femenina”, como lo confirmen los estremaos mercaos nos que la xinebra se vende, especialmente’l númberu 1 pa G’Vine: España.